Fehmi Koru: Merak bu ya, aday olursa Kılıçdaroğlu CHP’lilerin oyunu alabilecek mi?

Fehmi Koru*

CHP genel lideri Kemal Kılıçdaroğlu yapılacak seçimde Millet İttifakı tarafından cumhurbaşkanı adayı olarak gösterilse, seçilebilecek oyu alabilir mi?

“Alabilir” diyenler ve adaylığını gönül rahatlığıyla destekleyenler de var, karşısına rakip olarak Tayyip Erdoğan çıktığı takdirde kazanmasının güç -hatta imkansız- olduğunu düşünenler de var.

MetroPoll şirketinin son (Eylül 2022) araştırmasının sonucunu dün burada vermiştim. Araştırmada Tayyip Erdoğan rakibi Kılıçdaroğlu’ndan bir puan ileride görünüyor. [Kılıçdaroğlu %43.9, Erdoğan %44.9.]

AK Parti ismine konuşup yazanlar ve bu ortada AK Parti genel lideri sıfatı da bulunan Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın kendisi de, karşısında rakip olarak CHP genel lideri Kılıçdaroğlu’nu görmek istiyor.

Yine dün burada yazdım, CHP önderinin Sivas’ta bir mahallî kanalda yaptığı konuşmadaki bir cümlesini adaylık ilanı olarak yorumlayıp Kılıçdaroğlu’nun aday olacağını birinci duyuran Erdoğan oldu.

Tam da burada, üzerinde temel tartışılması ve yanıtı aranması gereken soru şu: Millet İttifakı’nı oluşturan öbür beş partinin de iştirakiyle aday olarak Kılıçdaroğlu belirlendiği takdirde, başında bulunduğu partinin -CHP’nin- doğal seçmenleri, bir bütün halinde, oylarını onun için kullanacaklar mı?

CHP’nin doğal seçmen oranı %25 civarında, Millet İttifakı’nı oluşturan başka partilerin mümkün oyları ile ‘kararsız’ görünen seçmenlerin yarısı ve HDP’den gelebilecek oylar o orana eklendiğinde, kılpayı farkla da olsa, sandıktan çıkma ihtimali var Kılıçdaroğlu’nun.

Zaten “CHP seçmeninin bütünü oy verir mi?” sorusu bunun için değerli.

Beklenen olmaz, CHP seçmenlerinin bir kısmı, farklı sebeplerle de olsa, oyunu ondan esirgerse, ‘Kılıçdaroğlu cumhurbaşkanı’ projesi seçimde başarılı olmayabilir.

Konuyu ele alışımın sebebi, son günlerde giderek artan biçimde, CHP içerisinden yahut CHP’ye yakın etraftan yükselen olumsuz sesler. 

Soli Özel’in ‘Politik Yol’ sitesinde çıkan ‘Kemal Bey’in adaylığı’ başlıklı yazısı çok eleştireldi, fakat yazıdaki argümanların CHP içinde yankıları olduğunu düşündürecek alametler yok değil.

Cumhuriyet gazetesinin kimi müellifleri da, bilhassa ‘başörtüsü yasası’ konusunu ortaya atmasından sonra, Kılıçdaroğlu hakkında daha evvelce kaçındıkları tenkitlerine sürat verdiler.

Muhalif kanallarda izleyici karşısına sıkça çıkartılan yorumcuların bir kısmı de, ‘başörtüsü yasası’ konusuna değinirken, Millet İttifakı’nın başka paydaşlarıyla alakasını de sorgulamaya açtılar.

Durum Cumhuriyet gazetesinin bir müellifinin da dikkatini çekmiş. ABD gezisini Kılıçdaroğlu’nun davetiyle kafilede yer alarak izleyen Cumhuriyet müellifi Orhan Bursalı, CHP içerisinde fark ettiği Kılıçdaroğlu-karşıtı havayı bugünkü yazısına mevzu etmiş.

‘Zor görev’ başlıklı yazı kıymetli tespitler içeriyor. Yazı bütünüyle Kılıçdaroğlu’na yöneltilen tenkitlere eleştiri olarak okunabiliyor.

Girişini aktarıyorum yazının:

“Epeydir yazsam mı dursam mı bilemedim. Husus CHP.. Parti üyesi, vazifelisi vb. olmadığım için rahatım.

Bazı esaslı CHP’liler, derin gönül vermişler, CHP idaresi artık Atatürk’ün CHP’si değil, diyor. Hatta kimileri ‘ihanet içinde yönetim’ noktasında. Kimisi ‘Sınıf uğraşını terk etti’ bile diyor!

Dahası Cumhuriyet sahipsiz, CHP laikliği de terk etti, ülkede aslında laiklik kalmadı diyen de. Başörtüsü/ türban konusundaki tavrı karşısında parti idaresi yerle bir ediliyor. Oklar Kılıçdaroğlu’na! Diktatörlükle suçlayanlar var!

AKP’lilerin esas aşağılayıcı suçlaması olan, ’10 sefer seçim kaybetti hâlâ orada’, söylencesi bu tip CHP’liler ortasında da revaçta. ‘Bak Ecevit nasıl yüzde 41’i bulmuştu, Atatürkçü geçmişine geri dönerse, AKP’yi yerle bir eder’ diyen de çok. Bana hâlâ ‘ABD’de 8 saat nereye kayboldu’ yazan var.” 

Bu satırlar genel lideri olduğu CHP’nin içerisinden Kılıçdaroğlu’na yöneltilen tenkitlerin özeti.

Orhan Bursalı bu tenkitleri haksız ve yersiz buluyor.

Ancak yeniden birebir yazıdan, bilhassa de “CHP içindeki ve dışındaki, CHP’ye zati oy vermeyen uç noktadaki, kimi daha soldan, görüşlerle ilgilenmiyorum şimdilik” cümlesinden, tenkitlerin kendisinin özetlediklerinden ibaret olmadığını öğrenebiliyoruz.

 İnsaf elden bırakılırsa herkese -özellikle de siyasi önderlerin neredeyse hepsine- yıkıcı tenkitler yöneltilebilir. AK Parti’yi savunmayı misyon bilen etraflarda de çeşitli sebeplerle huzursuzluklar yaşandığı fark ediliyor. Fakat, orada rahatsızlıkların hudutlu kaldığı kamuoyu yoklamalarına yansıyor.

Özellikle de muhalefetin şimdi kâfi çekiciliğe sahip olmayışı bunun en değerli sebebi.

Bir başka değerli sebep de, muhalefetin cumhurbaşkanı adayı belirleme sürecini güzel değerlendirememesi. Orada da, olası adayın ‘CHP’nin genel başkanı’ olma ihtimalinin gündemi fazlaca işgal etmesiyle birlikte, kamuoyu yoklamalarında ‘kararsızlar’ olarak geçen kümede AK Parti lehine çözülmeler başladığı görülüyor.

O cephede, itiraz, Kılıçdaroğlu’nun şahsından çok CHP genel lideri oluşuna…

İktidar cephesi, kendi adayının karşısına CHP genel liderinin aday olarak çıkacağını kesinleştirebilirse, vakit geçirmeden seçimin tarihini çok yakına çekecek teşebbüsü başlatabilir.

Tayyip Erdoğan’ın üçüncü kere aday olmasının önündeki anayasal pürüzün geçersiz kalması için de Kılıçdaroğlu’nun adaylığı değerli.

Sonradan “Benim kastım TBMM’nin seçim kararı alması durumunda” diye tavzih etmiş olsa da, Kılıçdaroğlu, rastgele bir ön koşul aramaksızın, “Erdoğan’ın üçüncü sefer aday olmasına itirazımız olmaz” açıklamasını aylar evvel yapmıştı.

Kendisinin adaylığı katılaşırsa, o kelamı hatırlatılacaktır.

Adayın o olması durumunda seçim tarihinin TBMM tarafından erkene alınmasıyla, sonradan eklediği koşul da yerine gelmiş olacaktır aslında.

Ne vakit bu mevzu açılsa, “Öyle davranıyor, lakin Kemal Bey’in aday olma niyeti yok” görüşünü seslendirenler bulunduğunu biliyorum elbette. Ben de o görüşe yakınım. Lakin son vakitlerde, etrafının de telkinleriyle, CHP başkanının kendisini adaylığa ısındırdığı da gözden kaçmıyor.

Olur mu, olmaz mı?

Galiba aday olma niyeti varsa, evvel kendi partisinden yükselen tenkitleri geçersiz kılmanın yolunu bulmak zorunda Kılıçdaroğlu. Lakin, bunu yaparken de, ‘helalleşme’ teşebbüsüyle gönüllerini almaya çalıştığı CHP’li olmayan kesiti “Yoksa yanlış mı yapıyoruz?” kuşkusuna düşürmemesi gerekiyor.

Ne kadar güç bir durum bu.

*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir